نماهنگ آغوش - محمود کریمی

متن قطعه : نماهنگ آغوش

اللهم رب شهر رمضان
الذی انزلت فیه القرآن

و افترضت علی عبادک فیه الصیام
صل علی محمد و آل محمد

و الرزقنی حج بیتک الحرام
فی عامی هذا و فی کل عام

و اغفرلی تلک الذنوب العظام
فانه لا یغفرها غیرک

چه بهتر است ببخشم به لطف و احسانم
چگونه جسم ضعیف تو را بسوزانم

اگر تو خالق خود را خدا نمیدانی
منم خدا و تو را عبد خویش میدانم

شرار قهر مرا آب بحر کافی نیست
مگر ز اشک تو آبی بر آن بیافشانم

تو غافلی و مرا لحظه ای نمیخوانی
بیا منم که تو را سوی خویش میخوانم

هزار بار شدم از تو خشمگین اما
تو کیستی که ز تو انتقام بستانم

به عزتم قسم ار سوی من بیایی باز
تو را ز لطف در آغوش خویش بنشانم

ز بس که اشک تو را دوست دارم
از رحمت بلا دهم که تو را لحظه ای بگریانم

هزار بار گنه کرده ای بیا یک بار بگو
الهی العفو من پشیمانم

ز سالها گنهت بگذرم به یک العفو
ببخشم و به تو ثابت کنم که رحمانم

اگرچه از همه آلوده تر بود هر کس
به ذات اقدسم او را ز در نمیرانم