تفسیر آیه ۱۱۲ سوره انبیاء - حجت الاسلام قرائتی

متن قطعه : تفسیر آیه ۱۱۲ سوره انبیاء

قَلَ رَبِّ احْکُم بِالْحَقِّ وَرَبُّنَا الرَّحْمَنُ الْمُسْتَعانُ عَلَى‏ مَا تَصِفُونَ ترجمه (پیامبر) گفت: پروردگارا! (تو خود میان ما) به حقّ داورى کن، و (اى کافران بدانید که) پروردگار همه ما خداوند رحمان است که در برابر آنچه (از نسبت‏ هاى ناروا که او را) توصیف مى‏ کنید کمک خواسته مى‏ شود. آنچه در قرآن در موارد افترا بر خداوند آمده است، وصف خیالى مردم از خداوند است نه وصف حقّ و لذا مى‏ خوانیم «و لکم الویل مما تصفون» واى بر شما از توصیفى که مى‏ کنید، و یا در جاى دیگر آمده است: «سیجزیهم وصفهم» خداوند بزودى کیفر وصف آنان را خواهد داد، و یا در این آیه مى‏فرماید: «المستعان على ما تصفون» از خداوند بر آنچه که شما وصف مى‏ کنید کمک مى ‏خواهم. پیام ها ۱- گاه لجاجت‏ ها به حدّى مى ‏رسد که پیامبر «رحمة للعالمین» را به گلایه و نفرین وامى‏دارد. «رحمة للعالمین - قال ربّ احکم» ۲- در برابر لجاجت دشمنان، از خداوند کمک بگیریم. «واللّه المستعان» ۳- دعا را با کلمه «ربّ» آغاز کنیم. «ربّ احکم» ۴- ربوبیّت و قضاوت با یکدیگر رابطه نزدیک دارند. «ربّ احکم» ۵ - عالم مطلقى که همه چیز را مى‏داند، قضاوتش به حقّ است. «یعلم الجهر یعلم ما تکتمون - ربّ احکم بالحقّ» ۶- حتّى در مورد دشمنان نیز از حقّ تجاوز نکنیم و کیفر بیش از حقّ نخواهیم. «ربّ احکم بالحقّ» (البتّه قضاوت‏ها و احکام الهى همیشه بر حقّ است و این ما هستیم که باید به مقدار حقّ راضى باشیم). ۷- حتّى در هنگام نفرین و درخواست کیفر، باز هم رحمت را فراموش نکنیم تا روزنه‏ امیدى براى همیشه و نزد همگان باز بماند. «ربّنا الرّحمن» ۸ - تهمت‏ها و هرزه‏ گوئى‏ ها، بى‏پاسخ نخواهد ماند. «المستعان على ما تصفون» به یاد داشته باشیم که حساب و کتاب در کار است، پس در ستایش‏ها و انتقادها دقّت کنیم. «المستعان على ما تصفون»