حضرت زینب(س)، سرو راست قامت تاریخ، حدود یک سال و نیم پس از ماجرای کربلا، رو به خم شدن گرایید و به بستر بیماری افتاد.

زینب کبری تیر را در کربلا به قلب اش زدند امّا در این یکسال و نیم و بعد از آن همه اتفاقات غمبار در حادثه کربلا، وظیفه خود بر رساندن پیام حقیقی برادرش به جهانیان انجام داده

ولی خلاصه این زینب از غصه هایی که در کربلا دیده بود دق کرد و بیمارش اش کرد و در بستر افتاد و در دمدم های آخر به همسرش گفت عبدالله بستر من را در آفتاب بینداز چون خودم برادرم را دیدم زیر آفتاب افتاده بود ، عبدالله می گه نزدیک شدم دیدم یک پیراهن کهنه ای یادگار کربلا از برادرش را می گذارد روی صورت اش می گه حسین جانم و بعد می گذارد روی سینه اش و در همین حال دار فانی را وداع گفت. براستی حضرت زینب(س)، مادر مصیبت های عالم بشمار می‌رود.