بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحًا ﴿۱﴾
سوگند به اسبان دونده ای که همهمه کنان [به سوی جنگ] می تازند (۱)

فَالْمُورِیَاتِ قَدْحًا ﴿۲﴾
و سوگند به اسبانی که با کوبیدن سمشان از سنگ ها جرقه می جهانند (۲)

فَالْمُغِیرَاتِ صُبْحًا ﴿۳﴾
و سوگند به سوارانی که هنگام صبح غافل گیرانه به دشمن هجوم می برند (۳)

فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿۴﴾
و به وسیله آن هجوم، گرد و غبار فراوانی بر انگیزند (۴)

فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿۵﴾
و ناگاه در آن وقت در میان گروهی دشمن در آیند؛ (۵)

إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ ﴿۶﴾
[که] قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است، (۶)

وَإِنَّهُ عَلَی ذَلِکَ لَشَهِیدٌ ﴿۷﴾
و بی تردید خود او بر این ناسپاسی گواه است، (۷)

وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ ﴿۸﴾
و همانا او نسبت به ثروت و مال سخت علاقه مند است [و به این سبب بخل می ورزد.] (۸)

أَفَلَا یَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ ﴿۹﴾
آیا نمی داند هنگامی که آنچه در گورهاست برانگیخته شود. (۹)

وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ ﴿۱۰﴾
و آنچه در سینه هاست پدیدار گردد، (۱۰)

إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَخَبِیرٌ ﴿۱۱﴾
بی تردید در آن روز پروردگارشان نسبت به آنان آگاه است [و بر پایه اعمال نیک و بدشان به آنان پاداش و کیفر دهد.] (۱۱)