بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالضُّحَی ﴿۱﴾
سوگند به ابتدای روز [وقتی که خورشید پرتو افشانی می کند] (۱)

وَاللَّیْلِ إِذَا سَجَی ﴿۲﴾
و سوگند به شب آن گاه که آرام گیرد، (۲)

مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَمَا قَلَی ﴿۳﴾
که پروردگارت تو را رها نکرده و مورد خشم و کینه قرار نداده است. (۳)

وَلَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْأُولَی ﴿۴﴾
و بی تردید آخرت برای تو از دنیا بهتر است، (۴)

وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَی ﴿۵﴾
و به زودی پروردگارت بخششی به تو خواهد کرد تا خشنود شوی. (۵)

أَلَمْ یَجِدْکَ یَتِیمًا فَآوَی ﴿۶﴾
آیا تو را یتیم نیافت، پس پناه داد؟ (۶)

وَوَجَدَکَ ضَالًّا فَهَدَی ﴿۷﴾
و تو را بدون شریعت نیافت، پس به شریعت هدایت کرد؟ (۷)

وَوَجَدَکَ عَائِلًا فَأَغْنَی ﴿۸﴾
و تو را تهیدست نیافت، پس بی نیاز ساخت؟ (۸)

فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿۹﴾
و اما [به شکرانه این همه نعمت] یتیم را خوار و رانده مکن (۹)

وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿۱۰﴾
و تهیدست حاجت خواه را [به بانگ زدن] از خود مران (۱۰)

وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ ﴿۱۱﴾
و نعمت های پروردگارت را بازگو کن. (۱۱)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان

أَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ ﴿۱﴾
آیا سینه ات را [به نوری از سوی خود] گشاده نکردیم؟ (۱)

وَوَضَعْنَا عَنْکَ وِزْرَکَ ﴿۲﴾
و بار گرانت را فرو ننهادیم؟ (۲)

الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَکَ ﴿۳﴾
همان بار گرانی که پشتت را شکست. (۳)

وَرَفَعْنَا لَکَ ذِکْرَکَ ﴿۴﴾
و آوازه ات را برایت بلند نکردیم؟ (۴)

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿۵﴾
پس بی تردید با دشواری آسانی است. (۵)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿۶﴾
[آری] بی تردید با دشواری آسانی است. (۶)

فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ﴿۷﴾
پس هنگامی که [از کار بسیار مهم تبلیغ] فراغت می یابی، به عبادت و دعا بکوش (۷)

وَإِلَی رَبِّکَ فَارْغَبْ ﴿۸﴾
و مشتاقانه به سوی پروردگارت رو آور. (۸)

صدق الله العلی العظیم