لیالی الجرح رزقی بالدمع ما ینکطع نحیبی
وسحابة هظم تمرنی
فطرتی. البجت. والکلب یون ناعی الحزن حبیبی
وغربته وجع کسرنی
یالیالی الجروح هلی. وارید بمصاب خلی
اضج بالنحیب
اعیش انعی لخیام ڰلبه.. وعلی اسمه الیفوح غربه
واموتن غریب
امیر الخدم امیری..وکعبة الشیم حسین
ونعم الامیر
یعتنی الالم واسمعه.. بعتبة الخیم ینادی
الا من مجیر
لیالی الجروح..مشت بیه وین
اضجن وانوح حبیبی حسین

الا یاجرح عاشر الظما.. یافاطمه ارد انادی
وابتدی باسمها نوحی
علی تلتفت وانا باللطم.. جمرة هظم بدیها
تحطها بوسط جروحی
وانا منطی مولای کلمه.. ماعیشن بغیر خدمه
وادور رضاه
بخدمته ادعی یزید حضی.. ابواجی یدوم نبضی
واعیش بهواه
طویل الدرب.. یرید الگلبه یدی حب
مروؤه وعلی الطف غیور
حبیب الگلب سمحلی.. بهالعزاء اطب مواسی
ورغم کل قصور
للانطانی روح.. والانطانی عین
اضجن وانوح.. حبیبی حسین
حبیبی حسین....حبیبی حسین

لیالی الجرح منبع الشیم.. عند الخدم عقیده
الدمع للیحب طهاره
محزمه لعزاء صاحب الفضل.. الماکو مثل حنانه
أله بکل گلب شراره
بلا حبه الحیاه صحره.. الیحبه گصیر عمره
صفنته تطول

وبغرامه الجروح ولهی.. وفدائه العیون کلها
حبیب البتول
تحیر الجمل بجماله.. وناظری انشغل بعیونه
علیها السلام
طویل الامل برحمته.. وادری بیه قبل خدمتی
ودموع الغرام
اجیله واروح وامدله الایدین
اضجن وانوح حبیبی حسین
حبیبی حسین حبیبی حسین

لیالی الجرح مهبط النعی.. وی مدمعی اشوفه
بغربته وصحت یاظامی
لخدمته انتمی وللبجی استعد.. ماابتعد واعوفه
غریب الوطن امامی
یالیالی الجروح زیدی.. علی المایعوف ایدی
یحقلی العویل
ارد اذوب بهواه واتعب.. علیه ابجی دوم وانحب
واصیحن دخیل
اسیر العده یصیر..وجرحه ضاهده یاویلی
شعظم هالمصاب
بعید الصده ونینه..بهیمه وحده وجروحه
لجمها التراب
وقمیصه یلوح بسما الخافقین
واضجن وانوح حبیبی حسین
حبیبی حسین.. حبیبی حسین

الشاعر احمد الهلباوی