
چگونه با خدا حرف بزنیم ( شرح فرازهایی از مناجات شعبانیه ) جلسه 9 - حجت الاسلام علیرضا پناهیان
متن قطعه : چگونه با خدا حرف بزنیم ( شرح فرازهایی از مناجات شعبانیه ) جلسه 9
در باره سه جمله ما قبلاً بحث کردیم که به یک جمله ابتدایی آن فقط اشاره می کنم . « وَ اسْمَعْ دُعَائِی إِذَا دَعَوْتُکَ » و چون تو را بخوانم دعای مرا اجابت فرما و این دعا یک حالتی دارد که انگار با خدا از نزدیک دارد حرف می زند و در حالی که در جمله بعدی ممکن یک طور دیگری باشد . « وَ اسْمَعْ نِدَائِی إِذَا نَادَیْتُکَ » و هرگاه تو را ندا کنم ندایم بشنو که در اینجا یک حالت دور تری دارد . گاهی انسان احساس می کند دوری خودش را از خدا تماشا بکند و این را سبب تحرک خودش به سوی خدا قرار بدهد . و بعضی از اوقات نیاز دارد نزدیکی خودش را عامل تحرک خودش قرار دهد . آنوقتی که دوری خودش را می بیند یک خوفی در او ایجاد انگیزه می کند و آنوقتی که نزدیکی خودش را می بیند شوقی در او ایجاد می شود . هم شوق و هم خوف اش در او حرکت ایجاد می کند بر عکس آن جه در زندگی روزمره می بینیم که شوق سبب ایستایی می شود و خوف سبب حرکت می شود. شوق یعنی خوشحالی از رسیدن به وصال این آدم را یک دفعه متوقف می کند و اما در روابط عالی اینطور نیست آدم را دوان دوان به سمت خودش می کشد می گه من که تا اینجا آمدم بگذار بقیه را هم سریعتر برسم پس روابط وقتی عالی بود شوق هم عامل حرکت است . ولی اگر روابط ضعیف باشد شوق عامل توقف می شود می گه دیگه رسیدیم و توقف می کند خوب اینجور آدمها را باید ترساند که عقب می مانی و جاماندی زود حرکت کن … این به شخصیت آدمها بستگی دارد بعضی ها ظرفیت روابط عالی ندارند و بعضی ها ظزفیت روابط عالی ندارند ، آنهایی که ظرفیت روابط عالی دارند خوف و شوق هر دو عامل تحرک آنها می شود و بلعکس آنها که ظرفیت روابط عالی ندارند خوف سبب یاس و نامیدی آنها می شود و شوق هم عامل توقف آنها میشود. و انسان متعادل آن است که خوف و شوق اش با هم مساوی باشد.
شرح فرازهایی از مناجات شعبانیه
- شرح عبارت «فاسمع دعایی اذا دعوتک»
- شرح عبارت «واسمع ندایی اذا نادیتک»
- اقبال خدا به بندهاش؛ شرح عبارت «و اقبل علی اذا ناجیتک»
- تفاوت خوف و شوق برای نزدیک شدن به خدا
- علاقه خدا به شنیدن صدای بندگان
- شرح عبارت «فقد هربت الیک»
- شرح عبارات «وقفت بین یدیک، مستکیناً لک متضرعاً الیک»
نظر یا سوال خود را بنویسید