نقل کردند که جمعی از مردم اومدند محضر امام رضا (ع) گفتند از جمع شیعیان هستیم ولی اذن دخول نداد آقا!
نقل کردند دو ماه این مردم رفتن و اومدند نشد که نشد، محرمیم محرمیم گفتنشون اذن محرم شدن نشد که نشد.

تا که آخر به خادم ها گفتند: بگید آقا محبتون هستیم، خود حضرت اومد به استقبال راهشون داد به عزت و تکریم.
من فدای شما که فرمودید: شیعه بودن به حرف و گفتن نیست هرکسی میتونه محب باشه هرکسی اما شیعه من نیست.
حالا چی شد که بعد این همه سال بسته شد باز در های مرقدتون پشت در های بسته می‌خواستید شک کنیم ما به شیعه بودنمون؟!

ما که سوختیم اما هیچکس رو دیگه اینجوری امتحان نکنید، بکشید جسمش رو بسوزونید ولی با دوری امتحان نکنید.
شیعه که نه محبتون هم نه اصن هرچی شما بگید اونم، شما در رو گدا نمیبندید منش فاطمه ست می‌دونم.

مهربونم بیا و این بار هم با ما از روی رأفتت تا کن، اسم شیعه زیاده از سر من، من فقط سائلم در رو وا کن.
با روی سیاه اومدم ای کاش بپذیری منو با بار گناه اومدم ای کاش بپذیری منو . .