غم آتیش درد دلامو
کسی نمی‌دونه رضا جانم
غم چشمه‌ی اشک چشامو
کسی نمی‌دونه رضا جانم

دیدی آخرشم نرسیدم
آخرش داداشمو ندیدم
توو فراق تو، من چی کشیدم
کسی نمی‌دونه رضا جانم

بیا که توو دام غم اسیرم
حالا که دیگه دارم می‌میرم
سراغ تو رو از کی بگیرم
کسی نمی‌دونه رضا جانم

کبوتر مسافرم
کجایی ای برادرم